چشام دلگیره از هوای بی تو بودن

بازم بهونتو میگیره این دل دیوونم

کاش مثل سابق کنارم بودی

کاش بجای تو من نبودم

دیگه نمیتونم بیتو باشم

انگاری یه عمریه زیر خاکم

بهم نفس دادن ولی واسه بیتو بودن

اگه نباشی میخوام همین زیر بخوابم

تا دم صبح ازخاطراتت مینویسم

از صداهایی که تو گوشم میپیچن

میخوام بیت آخرمم بنویسمو بگم

من همون آدمه شادیم که حالا زمین گیرم

داغونم!!! نمیتونم دیگه کسی رو بخوام

بکی بگم ؟دنیامی از ته دل تورو میخوام

این بود حقم؟ عزیز بعد این همه خوبی؟

هنوز باورم نمیشه! اونی که ولم کرد تو یودی؟

آره من نمیتونم.نمیتونم از تو جداشم

نمیتونم. حتی یلحظه از فکرت رها شم

این چند شب .مثل یساله برام

تو میدونی. من جز تو هیچی نمیخوام

مثل بچه ها. گریه میکنم تا بیای

ته دلم. میگه هنوزم منو تو میخوای

اگه جز اینه. بگو برم دیگه نیام

میرم زیر خاک تا. تا ابد تورو نخوام

میرم تا .بدونی عاشق حقیقی زیره خاکه

اونی که تورو میخواست. عشقش هنوزپاکه

دست خودم نیس .نمیتونم دور بمونم از تو

این حرف آخره نمیخوام بیتو این عشقو

درد خودم در قالب یه شعر...

خیلی بی معرفتی حتی موقع دیدنمم محل نمیدی

بهم زنگ میزنی ولی جز فوت جواب سلامم نمیدی

آخه نامرد مگه باهات چیکار کردم که با غریبه رفتی

این بود تنهات نمیذارمات که زدی دلمم شکستی

گفتی دل شکستن تو مرامم نیس تا ابد باهاتم

چه راحت دل باختم که گفتم همیشه خاک پاتم

گفتی خاکیم تا ته تهش تو این جاده بات میمونم

با گریه گفتم قول میدی نری تا تنهایی نشه همخونم

گفتی عزیز گریه نکن این چه حرفیه مگه من به این سادگیا ولت میکنم

با اشک چشمام گفتم شاید توهم رفتی گریه کردن نیس دست خودم

گفتم میشه دستاتو بگیرم حس میکنم یروز اینارو از دست میدم

گفتی بادستات آروم میشم هیچ موقع دستاتو نمیذارم ازم بگیرن

گفتی میشه از گونه هات بوسه بگیرم واسه آرومه جونم

گفتم اگه نری اشکال نداره برام فقط مهمه باتو بودن

با این همه حرفو حدیث یهو ولم کردی توی این جاده ی بی بندو بار

این حرفت یادم نمیره ببخش منو عزیزم که گذاشتمت سرکار

مگه نگفتی سرکارم گذاشتی پس چرا زنگ میزنیو ول کنم نیستی

این سوالمم بی جوابه شاید زنگ زدنتم رویایی بیش نی

راستش یخواین تصویی پیدا نکردم براش بذارم

غروب می شود باز…

 بدون هیچ نگاه منتظری…

 بدون هیچ دست گرمی که فنجانی چای تعارفت کند!

 و من تنهای تنها به دور دستهای این شهر سربی خیره می شوم

 به تنهایی و غربت خود میان این همه چراغ های روشن مات می مانم

 واز خود می پرسم که چرا هیچ کسی انتظار کنار بودن با من را نمی کشد!!

 چرا کسی من را برای خودم از پک های مداوم به این سیگار لعنتی منع نمی کند….

 و من می مانم و هزار سوال پی در پی دراین غروب تکراری….

 و من می مانم و غروب هایی که می گذرند بدون یک همدم ….

 و من می مانم و عمری که غروب ها را با سیگار و فنجان چای نیم خورده ام زندگی کرده ام

 نه زندگی کردن نه!!

 مرگ تدریجی من و خاطرات و سیگاری که به پای تنهاییم می سوزد!!

چه جوری تونستی که بی من بتونی
چه جوری تونستی رو حرفات نمونی
چه جوری تونستی چشمات و ببندی
با هرکسی جز من بگی و بخندی
چه جوری تونستی دلشوره نگیری
مث من ساده، تو خودت نمیری
چه جوری تونستی این همه عوض شی
به همم بریزی، من و سر هر چی
چه جوری تونستی فکر من نباشی
دست من و نگیری، رویام و بپاشی
چه جوری تونستی من و جا بذاری
ببینی می میرم، به روتم نیاری؟

تو نیستی برا من جهنم همینه
تقاص گناه نکرده ام همینه
تو مرگ این عشق و چه آسون گرفتی
بهشت و تو از هر دوتامون گرفتی
تو حتی یه روزم من و دوست نداشتی
چه داغ بزرگی رو قلبم گذاشتی
چه جوری تونستی که بی من بتونی
چه جوری تونستی رو حرفات نمونی
چه جوری تونستی چشمات و ببندی
با هرکسی جز من بگی و بخندی
چه جوری تونستی دلشوره نگیری
مث من ساده، تو خودت نمیری
چه جوری تونستی این همه عوض شی
به همم بریزی، من و سر هر چی
چه جوری تونستی فکر من نباشی
دست من و نگیری، رویام و بپاشی
چه جوری تونستی من و جا بذاری
ببینی می میرم، به روتم نیاری؟

پی نوشت: تمام آلبوم های راما رو بگیرید و گوش کنید! عالیه عالی…

به گوشت می رسه روزی که بعد از تو چی شد حالم
چه جوری گریه می کردم که از تو دست بردارم
نشد گریه کنم پیشت نخواستم بد شه رفتارم
نمی خواستم بفهمی تو که من طاقت نمی یارم
دلم واسه خودم می سوخت برای قلب درگیرم
یه روز تو خنده هات گفتی تو می مونی و من میرم
 

سرم رو گرم می کردم که از یادم بره این غم
ولی بازم شبا تا صبح تو رو تو خواب می دیدم
نمی دونستی اینارو! چرا باید می فهمیدی؟
من و دیدی ولی یک بار ازم چیزی نپرسیدی
نمی دونستی اینارو چرا باید می فهمیدی
من و دیدی ولی یک بار ازم چیزی نپرسیدی

تمام سهم من از تو همینه               شب های بی تو سرد و تباهی

رسیدی دیدمت اما نموندی               گُمت کردم چقد آسون چقد زود

چقدر سخته چقدر دیره کجایی ؟        ببین دنیام چه دلگیره کجایی؟

حقیقت داره تو دوری ولی خب خیالم با تو درگیره کجایی؟؟؟؟

از قصه هامون غصه ام میگیره ، میری و زوده میای و دیره 

هر روز دل من بیشتر میسوزه یروز زیاده دنیا دو روزه 

همیشه یاد تو دور و برم بود  خیالت بالش زیر سرم بود

همینکه بی خبر از تو نباشم  از اول آرزوی آخرم بود 

یه عمر با منه این زخمه تازه      نترسونم نگو قصه اش درازه

نمیترسم نمیزارم نمیشه نمیتونی نباشی بی اجازه 

نمیدونی چقدر دلم برات تنگ شده نمیتونی بفهمی نیستی که ببینی اه این خیلی بد خیلی سخته !!!!!

آسمونم عین من بغض کرده ولی نمیتونه بباره خدایا اجازه بده بباره ؟؟؟؟ بوی نم میاد ولی بارون نمیاد خداااااااااااااااااااااااااااااااااااااااایا بزار این بغض بترکه ........

سیگارم چه خوب درک می کند مرا

وای که چه زیبا کام میدهد

این نو عروس هر شب تنهایی هایم

لباس سپیدش را تا صبح برایم می سوزاند

و من تا صبح بر لبانش بوسه می زنم

چه لذتی می بریم

او از جان مایه می گذارد و

من از عمر

هر دو می سوزیم به پای هم...!

بد نیست بعضی روزها بی هوا آواره شوم، یعنی برایم خوب است. خودم تر می شوم. خندیدنش مهم نیست، گریه اش هم. ما پنج نفر یودیم. من و خودم و تو و خودت و ما

باید نوشتن را تمام کنم

باید درِ این دکان را تخته کنم و از کاغذهای سفیدی که روی میز مانده، موشک های کاغذی بسازم و از پنجره ی اتاق، برای گربه ی همسایه پرتاب شان کنم

باید نیمه شبی کابوس وار از مدار خواب هایم بیرون بزنم و از کشوی بالایی یخچال، شناسنامه ام را بردارم و صفحه صفحه بجومشان. باید غروب کشدار جمعه ای بارانی شال و کلاه کنم و تمام خیابان ها را قدم بزنم و از روی اسم هایشان، اسم جدیدی برای خودم دست و پا کنم

باید سرم را بیست و پنج دقیقه توی مایکروفر بگذارم و با صد و هشتاد درجه ی فارانهایت گریل اش کنم تا حافظه اش از تو پاک شود

 باید روزی وسط تماشای شصت باره ی کیل بیل، بلند شوم و موهایم را از ته بتراشم، سیبیل بگذارم، کلاهِ بافت مشکی ام را به سر بچپانم و به خیابان بزنم. بعد دست راستم را اتفاقی توی تاکسی جا بگذارم و به خانه برگردم
باید تمرین کنم که کارهایم را دیگر با دست چپ انجام بدهم، مثلاً یک امضای تازه برای اسم جدیدم. باید دو رشته سیم برق به دلم بزنم تا شکلاتی ترین خاطراتش بسوزد. باید بیست و پنج دقیقه زیر دوشِ آب سرد گریه کنم تا همه ی این باید ها به هم ربط پیدا کنند و من از تو پاک شوم، یا تو از من

باید هفت شبِ تمام مست کنم و هر شبش را مست و پاتیل با سایه ام دوئل کنم و هر شبش را یادم برود که اسلحه ام را سمت راستم که دستی ندارد نبندم و هر شبش را از سایه ام بمیرم و هر شبش را بمیرم و هر شبش را بمیر و هر شبش را و هر شب و هر... تا پاک شوم من از من

باید توی یکی از همین انجمن های ترک اعتیاد عضو شوم و روی برگه ی ثبت نام اش جلوی کلمه ی " داشتن اعتیاد به : " اسم تو را بنویسم

 باید چهل شبانه روز خودم را به تخت زنجیر کنم تا شیرینی بوسه هایت از لبانم پاک شود، صدای خنده هایت از گوشهایم بیرون بزند، عطر ات از خونم بپرد
 باید پاک شود همه ی تو از من، همه ی من از تو، همه ی من از من

آنوقت می شود دوباره غروب یک روز برفی,اتفاقی، از پشت شیشه ی بخار گرفته ی کافه ای، تو را دید و بی هوا عاشق ات شد
می شود در کافه را باز کرد و کنار میز ات ایستاد و گفت : خانم، شما چقدر شبیه رویاهای من هستید

*********************
پی نوشت:رویا های من سفید و سیاه هستند واینجا هیچ چیز رنگی نیست

پنج و نیم صبح است. تاریک. پشت میز نشسته‌ام، با موهایم ور می‌روم تا چشم‌هایم به تاریکی عادت کنند
 صدای دو کلاغ می‌آید که غمگینانه و بی‌رمق قار می‌کشند. عجیب است که بیدارند.حتمن یکیشان مرده و بالای لاشه‌اش دارند مویه می‌کنند
 چشم‌هایم که به تاریکی عادت کند شاید ناله‌های کلاغ‌ها را هم بنویسم. باید از خیلی چیزها بنویسم

 جای دکمه‌ها را حفظم، تاریکِ تاریک هم باشد می‌توانم تایپ کنم، ولی بد نیست کمی چشم‌هایم به تاریکی عادت کند. بعدش که شروع بکنم، توی تاریکی و سکوت پنج و نیم صبح فقط صدای ماشین تحریرم می‌آید و پک‌هایی که گاه‌به‌گاه بین سکوت دکمه‌ها می‌گیرم و باز صدای تق تق دکمه‌ها و گاهی یک دنگ که یعنی به آخر خط رسیده‌ام

 خیلی وقت‌ها می‌شود با یک خرررت برگشت به اول خط. اما بعضی وقت‌ها دوست دارم همان آخر خط بمانم
 توی تاریکی، قوز کرده و انگشت‌هایم همانطور بی‌حرکت روی دکمه‌ها. حتمن سیگار هم ,بی‌آن‌که حتا نگاهش کنم, توی زیرسیگاری دود می‌کند و خاکستر می‌شود

 حالا گیرم وسط جمله‌ای باشم یا کلمه‌ای. مهم نیست. ساعت اگر پنج و نیم صبح باشد و سکوت و تاریکی همه چیز را بلعیده باشد، دیگر فقط بعضی چیز‌ها مهم هستند
این‌که کیف پولت خالی و تا آخر برج یک هفته مانده باشد و ته بطرت فقط کمی عرق، آن وقت آخر برج‌ها، آخر بطر‌ها، آخر خط‌ها مهم می‌شوند. کسی که به آخر خط رسیده باشد می‌داند در آخر خط، قوزی و بی‌سیگار، ساکت ماندن یعنی چی. این‌که چشم‌هایت هرگز به تاریکی عادت نکند یعنی چی. این‌که تنهایی توی تاریکی با دو کلاغ گریه کنی یعنی چی

ساقیا زردی رخسار من از جام تو نیست

خوش بچرخان که لبی سرخ تر از کام تو نیست

زردی روی من از حسرت پنهان دل است

گوش پنهان دلم ، دل زده از نام تو نیست

من سراسر همه تزویر و گناهم به نهان

عشق میگفت که این وسوسه از دام تو نیست

عاشقان را چو نباشد سر دلداگی ات

پس که باشد که شبی درغم  اوهام تو نیست؟

شوق عشقت ز کجا می بَرَدَم تا به کجا

کیست دلداده در این شهر که آرام تو نیست؟

"ثاقب" ار لطف نگارت به خیالت نرسد

دفع غم کن به دعا ، غصه سرانجام تو نیستش